BPTV ในใจฉัน

BPO - ตามแผนงานการควบรวมกิจการระดับจังหวัด ในอีกไม่กี่เดือนนี้ สถานีวิทยุโทรทัศน์และหนังสือพิมพ์ Binh Phuoc (BPTV) จะควบรวมกิจการอย่างเป็นทางการกับหนังสือพิมพ์ Dong Nai และสถานีวิทยุโทรทัศน์ Dong Nai โดยมีสำนักงานใหญ่แห่งใหม่ตั้งอยู่ในจังหวัด Dong Nai แม้ว่าฉันจะรู้ว่ามันเป็นขั้นตอนที่จำเป็นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในกระบวนการปรับโครงสร้างอุปกรณ์ให้เหมาะสมกับขั้นตอนการพัฒนาใหม่ แต่สำหรับฉันที่ติดตาม BPTV มาเกือบ 15 ปีแล้ว ความรู้สึกเสียใจและเสียใจก็ยังคงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่นี่ไม่ใช่เพียงสถานที่ที่ฉันทำงานเท่านั้น แต่ยังเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตฉันด้วย เป็นบ้านหลังที่สองที่ฉันใช้ชีวิตช่วงเยาว์วัยด้วยความศรัทธาและความหลงใหลทั้งหมดของฉัน

ฉันยังจำได้อย่างชัดเจนในวันที่ฉันก้าวเท้าเข้าสถานีเป็นครั้งแรก ตอนนั้นฉันยังเป็นเพียงเด็กสาวที่เพิ่งเรียนจบสาขาวิชาภาษาอังกฤษ มือของฉันยังสั่นอยู่เมื่อฉันถือข่าวฉบับแรก สายตาของฉันยังคงงุนงงไปกับอุปกรณ์ เครื่องจักร และเสียงอันแสนไพเราะของรุ่นพี่ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งใหม่และน่าท่วมท้น แต่ภายในตัวฉันมีไฟแห่งความตื่นเต้น ความปรารถนาที่จะเรียนรู้และมีส่วนร่วมในทุกข่าวสารและทุกรายการ

เมื่อเวลาผ่านไป ฉันเติบโตขึ้นมาพร้อมกับอาชีพนี้ และเติบโตขึ้นภายใต้หลังคาเดียวกันของ BPTV เป็นเวลาเกือบ 15 ปีแล้วที่ฉันพบเจอเหตุการณ์และข่าวสารต่างประเทศมากมาย ไม่ว่าจะเป็นกิจการปัจจุบัน การเมือง กีฬา บันเทิง วัฒนธรรม วิทยาศาสตร์... มีบางวันฉันต้องอ่านเอกสารหลายสิบหน้าเพื่อจะเข้าใจปัญหา และมีบางคืนที่ฉันนอนไม่หลับเพราะแปลประโยคไม่เสร็จ ฉันค่อยๆ เข้าใจว่างานนี้ไม่ใช่แค่การแปลเท่านั้น แต่ต้องใช้ความตื่นตัว ความแม่นยำ และความอ่อนไหวต่อภาษา ฉันได้เรียนรู้วิธีการเลือกใช้คำให้กระชับ สอดคล้อง และยังคงรักษาจิตวิญญาณของข้อมูลเดิมไว้ จดหมายข่าวแต่ละฉบับไม่เพียงแต่เป็นผลงาน แต่ยังเป็นสะพานเชื่อมผู้ชมให้เข้าใกล้โลกกว้างใหญ่ภายนอกมากขึ้น

ผู้เขียน (คนที่สองจากซ้าย) พร้อมเพื่อนร่วมงานภายใต้หลังคาเดียวกันของ BPTV

ฉันชอบความรู้สึกเมื่อข่าวที่ฉันแปลได้รับการออกอากาศ เมื่อฉันได้ยินเสียงผู้ประกาศที่เต็มไปด้วยอารมณ์ที่ถ่ายทอดบทพูดที่ฉันสร้างขึ้นอย่างพิถีพิถัน เป็นความสุขที่เงียบสงบแต่ก็ภาคภูมิใจ เพราะฉันรู้ว่าแม้ฉันจะเป็นเพียงคนที่อยู่เบื้องหลัง แต่ฉันก็ยังคงมีส่วนช่วยเล็กๆ น้อยๆ ในการเชื่อมโยงความรู้ เชื่อมโยงสาธารณชนเข้ากับโลก

ฉันได้เรียนรู้มากมายจากอาชีพนี้ มันคือความรับผิดชอบ - เมื่อข่าวแต่ละบรรทัดที่ฉันแปลสามารถแพร่กระจายไปถึงผู้ชมจำนวนมากได้ มันเกี่ยวกับความแม่นยำ - เมื่อคำผิดเพียงคำเดียวก็สามารถบิดเบือนข้อความทั้งหมดได้ มันคือความอดทน - เมื่อคุณต้องนั่งค้นหาข้อมูลเป็นชั่วโมงเพียงเพราะคำศัพท์ทางเทคนิคที่ยาก และเหนือสิ่งอื่นใด คือความเชื่อที่ว่า แม้ว่าฉันจะเป็นเพียงส่วนเล็กๆ บนวงล้อใหญ่ของโทรทัศน์ แต่ทุกสิ่งที่ฉันทำล้วนมีส่วนช่วยสร้างคุณค่าร่วมกัน ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ฉันไม่เพียงแต่เป็นนักแปลเท่านั้น แต่ยังเป็นนักเล่าเรื่องให้กับผู้ฟังและผู้ฟังในแบบของตัวเองอีกด้วย

นอกเหนือจากการทำงานระดับมืออาชีพของฉันแล้ว BPTV ยังเป็นสถานที่ที่ให้บทเรียนอันล้ำลึกแก่ฉันเกี่ยวกับความเห็นอกเห็นใจและความรับผิดชอบต่อสังคมผ่านกิจกรรมอาสาสมัครอีกด้วย ฉันทำงานกับสหภาพเยาวชนที่ BPTV มาเป็นเวลา 12 ปีแล้ว โดยได้ไปยังสถานที่ต่างๆ มากมาย ในพื้นที่ห่างไกลหลายแห่งของ บิ่ญเฟื้อก การเดินทางไปยังอำเภอ Bu Gia Map, Bu Dang, Loc Ninh ถนนดินแดงที่ลื่นในฤดูฝน ค่ำคืนที่ต้องใช้จ่ายในพื้นที่ห่างไกลที่ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ รอยยิ้มของเด็กๆ เมื่อได้รับเสื้อผ้าใหม่หรือหนังสือที่มีกลิ่นกระดาษ... ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงสมบูรณ์ในความทรงจำของฉัน การเดินทางเหล่านั้นทำให้ฉันเข้าใจถึงความหมายของคำว่า “ทุ่มเท” สองคำมากยิ่งขึ้น มันไม่ต้องเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ แต่บางครั้งแค่ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ การพบปะ การจับมือที่แน่นหนา... แต่เพียงพอที่จะนำความสุขและความหวังมาสู่คนอื่นๆ นับแต่นั้นเป็นต้นมา ฉันได้เรียนรู้ที่จะช้าลง ฟังมากขึ้น ชื่นชมในสิ่งที่ฉันมี และยังคงปลูกฝังจิตวิญญาณแห่งการแบ่งปันในทุกสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในทุกๆ วันต่อไป

ในขณะนี้ ในขณะที่วันเวลาแห่งการใช้ชีวิตภายใต้หลังคาเดียวกันของ BPTV กำลังนับถอยหลังลงอย่างช้าๆ หัวใจของฉันก็เต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้าโศกที่ไม่อาจอธิบายได้ ทุกครั้งที่ฉันมองกลับไปที่มุมที่คุ้นเคยบนโต๊ะอย่างเงียบๆ แก้วที่มีโลโก้ BPTV ที่ซีดจางไปตามกาลเวลา สมุดบันทึกเก่าที่สันปกสึก สคริปต์โปรแกรมที่ตัดไว้ในหนังสือที่ฉันเก็บไว้เป็นนิสัย ทุกสิ่งทุกอย่างกลับกลายเป็นความคุ้นเคยอย่างแปลกประหลาดในทันใด เพราะพวกเขาไม่ใช่เพียงวัตถุ พวกเขาคือเยาวชน เหงื่อ รอยยิ้ม น้ำตา และการเดินทาง ฉันคิดถึงเพื่อนร่วมงานที่สนิทกันที่นอนดึกเพื่อทำโปรแกรมร่วมกันและแบ่งปันความสุขและความเศร้าในชีวิตประจำวัน ฉันคิดถึงการรีบกินข้าวกลางวันเพื่อไปทำงาน การโต้เถียงอย่างดุเดือด และการหัวเราะออกมาดังราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเป็นครอบครัวในความหมายที่แท้จริงของคำนี้ แม้ว่าจะไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือด แต่เราก็ผูกพันกันด้วยความไว้วางใจและความรักในอาชีพนี้

ผู้เขียน (แถวขวา) และเพื่อนร่วมงาน กำลังเตรียมตัวถ่ายทำ MV เพลง Every Step We Take

อีกไม่นานเราแต่ละคนจะต้องแยกทางกัน จะมีผู้คนนำประสบการณ์และความทรงจำจาก BPTV มาเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่ในด่งนาย บางคนจะเลือกเปลี่ยนงานใหม่เพื่อลองทำสิ่งที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน และจะมีผู้คนที่หยุดพักเพื่อฟังตัวเองเพื่อคิดและปรับเปลี่ยนเส้นทางข้างหน้า แม้ว่าเราแต่ละคนต่างแยกย้ายกันไป แต่ฉันเชื่อว่า BPTV จะเป็นสถานที่พบปะในความทรงจำของพวกเราเสมอ

การใช้ชีวิตภายใต้หลังคาร่วมของ BPTV เป็นเวลาเกือบ 15 ปี แม้จะไม่ใช่การเดินทางที่ยาวนานนัก แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ฉันเติบโตขึ้นทุกๆ วัน เพียงพอที่จะทำให้ฉันได้สะสมความทรงจำมากมาย และเพียงพอที่จะทำให้ฉันรู้สึกภาคภูมิใจและขอบคุณที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสถานที่แห่งนี้ ถ้าฉันสามารถส่งบางสิ่งบางอย่างกลับมา ฉันแค่อยากจะบอกว่าขอบคุณ ขอบคุณ BPTV บ้านที่ทำให้ฉันได้มีโอกาสใช้ชีวิตอย่างแท้จริง ขอขอบคุณเพื่อนร่วมงานและมิตรสหายทุกคนที่ร่วมทาง ให้การสนับสนุน และแบ่งปัน ไม่ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น ผมเชื่อว่าสิ่งที่เราได้ประสบมาด้วยกันจะไม่สูญหายไป แต่จะกลายเป็นความทรงจำ แรงบันดาลใจ และเรื่องราวที่จะบอกเล่าตลอดไป และใครจะรู้ วันหนึ่งเมื่อฉันได้ยินข่าวที่คุ้นเคยอีกครั้ง ฉันคงจะยิ้มเมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่ฉันใช้ชีวิตอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกันของ BPTV ที่ความฝันทุกอย่างเริ่มต้นจากคำพูดที่เรียบง่ายแต่เปี่ยมด้วยความรัก

ที่มา: https://baobinhphuoc.com.vn/news/548/173239/bptv-trong-trai-tim-toi