ใบหล่ม หรือที่รู้จักกันในชื่อใบเจียง ไม่เพียงแต่เป็นสมุนไพรอันทรงคุณค่าของเทือกเขาและป่าไม้ทางตะวันตกเฉียงเหนือเท่านั้น แต่ยังเป็นผักที่ขาดไม่ได้ในอาหารอันเป็นเอกลักษณ์ประจำชาติ ตั้งแต่อาหารเรียบง่ายของชาวเมืองม้ง ไปจนถึงอาหารอร่อยและมีเอกลักษณ์ที่ดึงดูดใจคนเมือง ใบหล่มได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของ อาหาร บนภูเขาไปแล้ว
ผักป่ามีประโยชน์อันยอดเยี่ยมทั้งในอาหารตะวันตกเฉียงเหนือและยาแผนโบราณ
ใบหล่ม หรือที่รู้จักกันในชื่อ ใบเจียง ใบหนม เถาแดง หรือใบเปรี้ยว เป็นไม้เลื้อยชนิดหนึ่งที่ขึ้นเองตามธรรมชาติในเขตภูเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือ เช่น ฮวาบิญ (Hoa Binh ), เซินลา (Son La), ไลเจิว (Lai Chau), เดียนเบียน (Dien Bien), เยนบ๋าย (Yen Bai) ใบอ่อนสีเขียวอ่อนและรสเปรี้ยวที่เป็นเอกลักษณ์คือความงามอันเป็นเอกลักษณ์ของผักป่าชนิดนี้ ใบหล่มเจริญเติบโตอย่างแข็งแรงในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ เกาะตัวอยู่บนเรือนยอดของป่า ก่อให้เกิดภาพสีเขียวอันเป็นเอกลักษณ์ของภูเขาและป่าทางตะวันตกเฉียงเหนือ
ตั้งแต่สมัยโบราณชาวท้องถิ่นได้นำใบลอมมาใช้เป็นยารักษาโรคแผนโบราณ และยังเป็นผักป่าที่มีรสชาติอร่อย สะอาด และแปลกอีกด้วย
ชาวบ้านใช้ใบลอดเป็นยาแผนโบราณรักษาโรคมาเป็นเวลานาน ตามตำรายาแผนโบราณ ใบลอดมีรสเย็น เปรี้ยว มีฤทธิ์ขับความร้อน ขับพิษ และต้านเชื้อแบคทีเรีย ดังนั้น ใบลอดจึงมักใช้รักษาโรคเกี่ยวกับระบบย่อยอาหาร เช่น ปวดท้อง ท้องอืด อาหารไม่ย่อย และโรคบิด นอกจากนี้ ผักป่าชนิดนี้ยังใช้รักษาอาการเจ็บคอ โรคตับอักเสบ และโรคผิวหนังบางชนิด เช่น แผลในกระเพาะอาหารและสิว
ใบโลลอตไม่เพียงแต่ใช้เป็นยารักษาโรคเท่านั้น แต่ยังเป็นส่วนผสมสำคัญในอาหารภูเขาอีกด้วย ผักชนิดนี้ไม่เพียงแต่ช่วยเพิ่มรสชาติอันเป็นเอกลักษณ์ให้กับอาหารเท่านั้น แต่ยังมีคุณค่าทางโภชนาการสูง ช่วยบำรุงร่างกายอีกด้วย
ใบลอมเป็นพืชป่าชนิดหนึ่งที่ขึ้นเองตามธรรมชาติในเขตภูเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือ ใบลอมมีขนาดเล็ก สีเขียว และมีน้ำยางสีขาวเมื่อแตกออก ใบลอมมีรสเปรี้ยวอมหวาน มีฤทธิ์เย็นและชำระล้างร่างกาย
หากมีโอกาสได้ไปเยือนเทือกเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือ คุณไม่ควรพลาดอาหารที่ทำจากใบหล่ม โดยเฉพาะเนื้อควายที่ปรุงด้วยใบหล่ม ซึ่งเป็นอาหารขึ้นชื่อของชนเผ่าม้งในฮว่าบิ่ญ เพียงแค่หยิบใบหล่มสดและเนื้อควายเล็กน้อย ชาวม้งก็สามารถรังสรรค์อาหารจานพิเศษที่เปี่ยมไปด้วยรสชาติอันเข้มข้นของขุนเขาและผืนป่าได้
เนื้อควายตุ๋นใบลอดเป็นการผสมผสานอย่างลงตัวระหว่างความหวานตามธรรมชาติของเนื้อควายและรสเปรี้ยวของใบลอด หลังจากย่างจนเหลืองกรอบเพื่อขจัดกลิ่น เนื้อควายจะถูกหั่นเป็นชิ้นพอดีคำ นำไปตุ๋นกับใบลอดบดและข้าวสวยเล็กน้อย เมื่อสุก กลิ่นหอมของใบลอดจะอบอวลไปทั่ว ผสมผสานกับความหวานของเนื้อควาย ทำให้ยากที่ใครก็ตามที่กินเพียงครั้งเดียวจะลืม อาหารจานนี้ไม่เพียงแต่เป็นอาหารจานอร่อยเท่านั้น แต่ยังเป็นความภาคภูมิใจของชาวม้ง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมการทำอาหารของภาคตะวันตกเฉียงเหนืออีกด้วย
ใบลอมสามารถนำมาใช้ทำซุป ผัด ผสม หรือทำเครื่องดื่มได้ การนำใบลอมไปผสมกับเนื้อสัตว์ เช่น เนื้อวัว ใบลอมที่นำไปปรุงกับเนื้อควาย เนื้อหมู เนื้อไก่ ฯลฯ จะช่วยสร้างสรรค์เมนูที่อร่อยและน่ารับประทาน
นอกจากเนื้อควายแล้ว ใบเตยยังสามารถนำมาผสมกับเนื้อสัตว์อื่นๆ ได้อีกมากมาย เช่น ไก่ เนื้อวัว เนื้อกบ เพื่อสร้างสรรค์เมนูที่น่ารับประทาน ไก่ปรุงด้วยใบเตยก็เป็นเมนูยอดนิยมที่ใครๆ ต่างชื่นชอบ ไก่จะถูกหั่นเป็นชิ้นๆ หมักกับเครื่องเทศ ผัด และนำไปปรุงกับใบเตย รสชาติเปรี้ยวอมหวานของใบเตย ผสานกับรสหวานนุ่มของไก่ สร้างสรรค์เป็นซุปแสนอร่อย รสชาติเข้มข้นหอมกลิ่นขุนเขา
ผักชนิดนี้หาซื้อได้ที่ไหนและจะเก็บรักษาไว้ได้นานอย่างไร?
ปัจจุบันใบลอดไม่เพียงแต่เป็นที่นิยมในเขตภูเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือเท่านั้น แต่ยังเป็นที่ชื่นชอบของชาวเมืองอีกด้วย ด้วยประโยชน์อันยอดเยี่ยมและรสชาติอันเป็นเอกลักษณ์ ใบลอดจึงกลายเป็นผักป่าที่ใครๆ ก็ต้องการ คุณสามารถซื้อใบลอดได้ง่ายๆ ตามตลาดเกษตรกร ร้านขายอาหารออร์แกนิก หรือเว็บไซต์ขายสินค้าทางการเกษตรออนไลน์
ผักชนิดนี้มีรสเปรี้ยวที่สดชื่น จึงทำให้ผู้คนเก็บเกี่ยวได้ตลอดทั้งปี แม้กระทั่งในฤดูหนาว พืชก็ยังมีใบเขียวขจีที่สามารถนำมาแปรรูปเป็นอาหารหรือใช้เป็นยาได้
ราคาของใบลอดจะอยู่ระหว่าง 100,000 - 150,000 ดอง/กก. ขึ้นอยู่กับแหล่งที่มาและคุณภาพของผลิตภัณฑ์ แม้ว่าราคาจะค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับผักชนิดอื่นๆ แต่ใบลอดก็ยังเป็นที่นิยมในหมู่แม่บ้านเพื่อนำไปประกอบอาหารและทำยารักษาโรค เพราะใบลอดไม่เพียงแต่มีรสชาติอร่อยเท่านั้น แต่ยังเป็นผักที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพมากมายอีกด้วย
เพื่อเก็บรักษาใบสดให้อยู่ได้นาน หลังจากซื้อใบแล้ว ควรเด็ดใบ ล้าง สะเด็ดน้ำ แล้วเก็บไว้ในถุงไนลอนที่ปิดสนิทในตู้เย็น ใบสามารถคงความสดได้ประมาณหนึ่งสัปดาห์ ก่อนนำไปใช้ ควรบดใบเพื่อให้รสเปรี้ยวออกง่ายขึ้น ทำให้อาหารมีรสชาติและน่ารับประทานยิ่งขึ้น
ถ้ารู้จักวิธีเก็บรักษา ใบสามารถอยู่ได้ประมาณหนึ่งสัปดาห์
ใบสามารถนำมาใช้ทำซุป ผัดกับเนื้อสัตว์ หรือทำหม้อไฟได้ นอกจากนี้ ใบยังสามารถนำมารับประทานเป็นผักสดเพื่อเพิ่มรสชาติให้กับอาหารได้อีกด้วย หากไม่ชอบรับประทานใบ สามารถเก็บน้ำไว้เพื่อรสชาติเปรี้ยว เพื่อสร้างรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ให้กับอาหารได้
ใบลอมมีความงามแบบชนบทและเรียบง่าย จึงกลายเป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้ในชีวิตของชาวตะวันตกเฉียงเหนือ ใบลอมเป็นผักป่าที่มีสรรพคุณทางยาและรสชาติอันเป็นเอกลักษณ์ของอาหาร จึงเป็นของขวัญล้ำค่าจากธรรมชาติ ลองชิมเนื้อควายที่ปรุงด้วยใบลอมหรือซุปไก่ใบลอมเพื่อสัมผัสรสชาติอันเข้มข้นและสดชื่นของเทือกเขาและป่าไม้ทางตะวันตกเฉียงเหนือ แล้วคุณจะเข้าใจว่าทำไมใบลอมจึงได้รับความนิยมอย่างมาก
ด้วยประโยชน์อันยอดเยี่ยมและรสชาติอันเป็นเอกลักษณ์ ใบลอมจึงไม่เพียงแต่เป็นผักป่าที่มีคุณค่าเท่านั้น แต่ยังเป็นความภาคภูมิใจของชาวเขาอีกด้วย ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน เพียงใส่ใบลอมเล็กน้อยในมื้ออาหารประจำวันของคุณ คุณก็นำรสชาติและจิตวิญญาณแห่งตะวันตกเฉียงเหนือกลับบ้านแล้ว
การแสดงความคิดเห็น (0)