นักข่าว – ผู้เล่าเรื่องราวชีวิต

แอล

นี่คือเรื่องราวของเด็กชายสองคน ที่แม้จะยังมีแม่ แต่ก็กลายเป็น "เด็กกำพร้า" ในอำเภอครองบอง พ่อของพวกเขาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางจราจรขณะที่น้องชายยังอยู่ในครรภ์มารดา เมื่อน้องชายอายุ 4 ขวบ และพี่ชายอายุ 6 ขวบ แม่ของพวกเขาก็ทิ้งพวกเขาไว้กับปู่ย่าตายายที่แก่ชรา เนื่องจากความยากลำบากอย่างแสนสาหัส นับจากนั้นเป็นต้นมา ชีวิตของสองพี่น้องก็ยิ่งทุกข์ทรมาน และอนาคตของพวกเขาก็ดูมืดมน

ด้วยความสงสารพ่อแม่สูงวัยที่ชีวิตลำบากอยู่แล้วยิ่งยากลำบากขึ้นไปอีก ลุงของพวกเขาในอำเภอบวนดอนจึงรับสองพี่น้องไปเลี้ยงดูที่บ้าน แม้ว่าครอบครัวของเขาเองก็ยากจนและอาศัยอยู่ในบ้านชั่วคราวที่สร้างบนที่ดินของผู้อื่นก็ตาม ถึงกระนั้น ลุงของพวกเขาก็ยังพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเลี้ยงดูและส่งพวกเขาไปเรียนหนังสือ โดยหวังว่าพวกเขาจะมีอนาคตที่สดใสกว่า

นักข่าวกำลังทำข่าวในงานอีเวนต์ที่จัดขึ้นในเมืองบัวมาทูโอต

เรื่องราวนี้ยังรวมถึงชะตากรรมของนางบี (ตำบลฮวาฟู เมืองบัวนมาทูโอต) ผู้ไร้บ้านและได้รับการดูแลจากองค์กรจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต นางบีตาบอดมาตั้งแต่เกิด เธอไม่รู้ว่าตัวเองอายุเท่าไหร่ หรือเมื่อไหร่ที่ออกจากบ้านเกิดที่จังหวัดฮาติ๋งมายัง จังหวัดดักลัก เธอจำได้เพียงว่าตอนที่เธอยังแข็งแรง เธอเคยรับจ้างแกว่งเปลให้ครอบครัวที่มีเด็กเล็กเพื่อแลกกับอาหาร ในวัยชราเมื่อเธอไม่มีเรี่ยวแรงที่จะทำงานอีกต่อไป เธอต้องพึ่งพาความเมตตาของเพื่อนบ้าน บางครั้งก็ได้เพียงข้าวสาร น้ำปลา เกลือ หรืออาหารอื่นๆ หรือของขวัญจากองค์กรการกุศล...

ตัวอย่างเช่น ในระหว่างการพบปะและสนทนากับหญิงคนหนึ่งที่ถูกเรียกเล่นๆ ว่า "คนประกาศข่าวประจำหมู่บ้าน" ฉันรู้สึกถึงความเมตตาและความเห็นอกเห็นใจของคุณนายแอล (เมืองบัวนโฮ) อย่างแท้จริง ทุกวันหลังจากหาเลี้ยงชีพด้วยการขายก๋วยเตี๋ยว เธอก็จะออกไปช่วยเหลือผู้ที่ตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากอย่างขยันขันแข็ง เพื่อแบ่งปันอาหารและเครื่องนุ่งห่ม เธอยังทำความสะอาดบ้าน ซักผ้าห่มและเสื้อผ้า และอาบน้ำให้กับผู้ป่วยอัมพาต ผู้สูงอายุ และเด็กๆ ด้วยตนเอง ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังไปหมู่บ้านผู้ป่วยโรคเรื้อนเพื่อทำอาหารอร่อยๆ ทำความสะอาดบาดแผล และทายาให้กับผู้ป่วยที่นั่นด้วย...

ฉันจะจดจำช่วงเวลาที่ได้พบปะกับตัวละครเหล่านี้ เรื่องราวของพวกเขา และอารมณ์ความรู้สึกที่หลากหลายที่พวกเขาถ่ายทอดออกมาเสมอ มีเด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่งที่กำลังต่อสู้กับโรคมะเร็ง ทนทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ยังคงมุ่งมั่นที่จะเรียนให้ดีเยี่ยม และภาพของทหารผ่านศึกที่กลับมาจากสงครามเพื่อปกป้องประเทศชาติ แบกรับความเจ็บปวดจากบาดแผล หรือผลกระทบระยะยาวจากสารเคมีเอเจนต์ออเรนจ์ที่ลูกหลานของพวกเขากำลังเผชิญอยู่...

นักข่าวจากหนังสือพิมพ์ดักลัก (ขวาสุด) ออกภาคสนามเพื่อรวบรวมข้อมูลสำหรับบทความ

สำหรับฉัน การเดินทางและเรื่องราวชีวิตของตัวละครที่ฉันได้พบเจอ ไม่ใช่แค่เพียงงานเขียนเชิงข่าว แต่เป็นบทเรียนอันล้ำค่าสำหรับการทำความเข้าใจผู้คนให้ดียิ่งขึ้น และเห็นคุณค่าที่แท้จริงในชีวิต เมื่อบทความที่จริงใจและเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกได้สัมผัสหัวใจผู้อ่าน นั่นคือช่วงเวลาที่การเดินทางและการพบปะเหล่านั้นมีความหมายอย่างลึกซึ้ง ผู้อ่านไม่ได้เพียงแค่อ่านข้อมูล แต่พวกเขากำลังอ่านเรื่องราวชีวิต ส่วนหนึ่งของสังคม และบางครั้งพวกเขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในนั้น พบกับความเห็นอกเห็นใจและแรงบันดาลใจ

เพื่อให้ได้บทความข่าวที่น่าเชื่อถือและน่าสนใจ นักข่าวต้องเป็นบุคคลที่มีความทุ่มเท เส้นทางของนักข่าวไม่ได้เป็นเพียงแค่การรวบรวมข้อมูลและเขียนข่าวเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับการเล่าเรื่องราวชีวิตด้วยความเห็นอกเห็นใจและความเข้าใจ

ที่มา: https://baodaklak.vn/xa-hoi/202506/nha-bao-nguoi-ke-nhung-cau-chuyen-doi-b3f13f0/