Należy jasno określić mechanizmy koordynacji przy integrowaniu krajowych programów docelowych, aby uniknąć nakładania się.

Rankiem 5 grudnia Zgromadzenie Narodowe dyskutowało w Sali obrad na temat polityki inwestycyjnej Narodowego Programu Celowego w zakresie nowych obszarów wiejskich, zrównoważonej redukcji ubóstwa oraz rozwoju społeczno-gospodarczego na obszarach zamieszkiwanych przez mniejszości etniczne i obszary górskie do 2035 roku. Wielu deputowanych Zgromadzenia Narodowego stwierdziło, że konieczne jest jasne określenie zasad i mechanizmów koordynacji podczas integrowania krajowych programów celowych, aby uniknąć dublowania się; należy również zwrócić uwagę na zasoby ludzkie w celu zrównoważonej redukcji ubóstwa.

Posłowie do Zgromadzenia Narodowego zgodnie stwierdzili, że konieczne jest połączenie trzech Narodowych Programów Docelowych (NTP) w jeden Program, aby zaradzić problemowi rozproszenia zasobów, nakładania się polityk, wielu agencji zarządzających oraz licznych przepisów i wytycznych, a jednocześnie przezwyciężyć szereg niedociągnięć i ograniczeń, które zostały ocenione i podsumowane w okresie 2021–2025.

Należy dokończyć prace nad wytyczaniem granic obszarów zamieszkiwanych przez mniejszości etniczne i obszary górskie

Delegatka Dang Thi Bao Trinh – Delegacja Zgromadzenia Narodowego miasta Da Nang zgodziła się ze stanowiskiem Rady Etnicznej, że: Dekret 272/2025/ND-CP właśnie zakończył opracowywanie zestawu kryteriów delimitacji obszarów mniejszości etnicznych i górskich, ale nie przyniósł jeszcze rzeczywistych rezultatów; tymczasem zestaw kryteriów dla nowych obszarów wiejskich i zrównoważonej redukcji ubóstwa jest nadal w fazie opracowywania. Oznacza to, że nie mamy pełnej podstawy prawnej do precyzyjnego określenia obszaru i beneficjentów Programu.

Głos zabrała delegatka Dang Thi Bao Trinh z Zgromadzenia Narodowego miasta Da Nang.

„Jeśli zatem Zgromadzenie Narodowe zatwierdzi politykę inwestycyjną, gdy kryteria te nie zostaną jeszcze spełnione, będziemy musieli stawić czoła trzem głównym zagrożeniom: dublowaniu krajowych programów docelowych; pomijaniu najtrudniejszych obszarów; konfliktom prawnym, gdy ten sam obszar może lub nie zostać uznany za obszar mniejszości etnicznej, obszar ubogi lub nowy obszar wiejski według różnych zestawów kryteriów” – powiedziała delegatka Dang Thi Bao Trinh.

W związku z tym delegatka Dang Thi Bao Trinh zasugerowała, aby przed alokacją kapitału rząd zakończył prace nad wyznaczeniem obszarów zamieszkiwanych przez mniejszości etniczne i obszary górskie, a jednocześnie wydał zestaw nowych kryteriów dotyczących obszarów wiejskich, dostosowanych do specyfiki obszarów górskich i obszarów zamieszkiwanych przez mniejszości etniczne, zgodnie z duchem Konkluzji 65-KL/TW Biura Politycznego . Jednocześnie należy dokonać przeglądu nakładających się portfeli inwestycyjnych oraz regularnych zadań ministerstw i oddziałów.

Odnosząc się do komponentów i polityk, delegaci zasugerowali konieczność poszanowania specyfiki każdej miejscowości, ponieważ warunki ekonomiczne, społeczne i kulturowe oraz poziom trudności między mniejszościami etnicznymi a regionami górskimi są bardzo różne. Delegatka Dang Thi Bao Trinh stwierdziła, że ​​delegowanie prawa do wyboru konkretnych modeli i działań pomaga zapewnić inwestycje we „właściwe miejsce, we właściwe potrzeby”, zwiększając tym samym odpowiedzialność władz lokalnych.

„Ponieważ gdy samorządy mają prawo decydować, z pewnością będą odpowiedzialne za wyjaśnianie skuteczności, przejrzystości i rezultatów wdrażania. To motywuje do innowacji w zarządzaniu i poprawy efektywności wykorzystania kapitału, unikania rozproszenia i optymalizacji zasobów” – analizowała delegatka Dang Thi Bao Trinh.

Delegat Hoang Ngoc Dinh - Głos zabrała delegacja Zgromadzenia Narodowego prowincji Tuyen Quang.

Podzielając ten pogląd, delegat Hoang Ngoc Dinh z Delegacji Zgromadzenia Narodowego prowincji Tuyen Quang stwierdził, że mechanizm zarządzania Zintegrowanym Programem musi zostać ujednolicony i usprawniony, aby uniknąć sytuacji, w której wiele agencji zarządzających wdraża podobne i nakładające się treści i zadania. Profil Programu składa się z dwóch komponentów, jasno definiujących ogólną treść wdrożenia i wymagającą szczegółowej treści, ale zaleca się rychłe wydanie ujednoliconych ram prawnych (zasad, kryteriów, norm alokacji kapitału), aby zapewnić spójność, uniknąć nakładania się zadań i ułatwić wdrażanie na szczeblu lokalnym; jasno określić zasady, treść, procesy i mechanizmy koordynacji podczas integracji krajowych programów docelowych.

Ponadto delegat Hoang Ngoc Dinh zasugerował, aby rząd zwrócił uwagę na zapewnienie stabilnych, wysoce elastycznych, średnioterminowych źródeł kapitału dla lokalnych społeczności. W szczególności konieczne jest zwiększenie wskaźnika wsparcia kapitałowego z budżetu centralnego dla gmin ubogich, zwłaszcza gmin znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, gmin przygranicznych oraz gmin na obszarach zamieszkiwanych przez mniejszości etniczne. Jednocześnie konieczne jest wzmocnienie decentralizacji i uprawnień dla gmin, zwłaszcza na poziomie gminy, w zakresie formułowania, oceny, zatwierdzania i dostosowywania planów i projektów w ramach Programu do praktycznych warunków każdego regionu i każdej gminy górskiej.

Zrównoważony rozwój obszarów wiejskich musi mieć swoje źródło w ludziach.

Prof. dr Nguyen Thi Lan, delegatka do Zgromadzenia Narodowego miasta Hanoi, oceniła, że ​​Narodowy Program Celów na lata 2026–2035 ściśle odpowiada obecnym wymogom rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich. Podkreślając, że zrównoważony rozwój obszarów wiejskich musi zaczynać się od ludzi, delegatka zasugerowała dodanie przepisów dotyczących programu szkoleń dla „nowej generacji wiejskich zasobów ludzkich”.

Prof. dr Nguyen Thi Lan podkreśliła trzy główne założenia projektu: integrację trzech programów we wspólne ramy, co pomoże ograniczyć powielanie i poprawić efektywność inwestycji; ukierunkowanie rozwoju nowoczesnych obszarów wiejskich, ze szczególnym uwzględnieniem transformacji cyfrowej, zielonej gospodarki, gospodarki o obiegu zamkniętym oraz zastosowania nauki i technologii; cele programu są bardzo jasne i dobrze uzasadnione, zwłaszcza cel zwiększenia dochodów 2,5-3-krotnie i poprawy jakości życia na obszarach wiejskich. Stanowi to dobry fundament dla przejścia od „spełniania standardów” do „zrównoważonego, inkluzywnego, nowoczesnego rozwoju”.

Delegatka Nguyen Thi Lan zaproponowała jasne zdefiniowanie polityki i celów dla wiejskich zasobów ludzkich, wspominając o szkoleniu zawodowym, ale nadal o charakterze ogólnym. Tymczasem rolnictwo wymaga dziś nowych umiejętności: od digitalizacji i automatyzacji po zarządzanie produkcją. Dlatego konieczne jest uzupełnienie programu szkoleniowego „nowej generacji wiejskich zasobów ludzkich”, koncentrując się na umiejętnościach cyfrowych, obsłudze nowoczesnych maszyn i zarządzaniu przedsiębiorstwem rolnym. Jednocześnie należy promować rolę uniwersytetów i instytutów badawczych w transferze technologii bezpośrednio do rolników. Delegatka Nguyen Thi Lan zauważyła, że ​​rzeczywistość pokazuje, iż miejsca, które dobrze prosperują, takie jak Lam Dong, Dong Thap i Son La, charakteryzują się wyjątkową produktywnością i jakością produktów rolnych. Ponadto doświadczenia międzynarodowe, takie jak Korea, Japonia i Holandia, potwierdzają: jeśli chcemy zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, musimy zacząć od ludzi.

Delegat Nguyen Thi Lan - Delegacja Zgromadzenia Narodowego miasta Hanoi.

Odnosząc się do nauki, technologii i innowacji, delegaci stwierdzili, że program nie określił jeszcze stawki budżetowej na naukę i technologię, a także nie ma mechanizmu zlecania badań ani przyciągania przedsiębiorstw technologicznych. Dlatego konieczne jest utworzenie Funduszu Innowacji Obszarów Wiejskich; rozdysponowanie zleceń badawczych zgodnie z lokalnymi potrzebami; priorytetowe traktowanie biotechnologii, nasion, transformacji cyfrowej, Internetu Rzeczy (IoT), sztucznej inteligencji (AI); a zwłaszcza wzmocnienie powiązań między instytutami, szkołami, przedsiębiorstwami i lokalnymi społecznościami. Miejsca silne w dziedzinie innowacji, takie jak Lam Dong i An Giang, wyraźnie udowodniły swoją skuteczność. Doświadczenia z Izraela, Holandii czy Korei Południowej pokazują również, że aby pokonać ograniczenia zasobów i zwiększyć wartość produktów rolnych, należy polegać na nauce i innowacjach.

Delegatka Nguyen Thi Lan zwróciła również uwagę, że projekt nie zawiera zestawu wskaźników zdrowia gleby i wody, ani nie wspomina w pełni o modelu rolnictwa niskoemisyjnego ani o regionalnych rozwiązaniach klimatycznych. Tymczasem rzeczywistość pokazuje, że 40-50% gruntów rolnych uległo degradacji, występują niedobory wody i ekstremalne zmiany klimatu. Delegatka zasugerowała dodanie zestawu wskaźników oceny gleby i wody dla nowych gmin wiejskich; rozwój rolnictwa regeneracyjnego, rolnictwa niskoemisyjnego; integrację regionalnych rozwiązań klimatycznych; oraz dodanie kryteriów dotyczących gospodarki środowiskowej i recyklingu odpadów.

Deputowani do Zgromadzenia Narodowego potwierdzili, że dodane i jasno określone treści pomogą pogłębić Program, zwiększyć jego skuteczność, przejrzystość i przynieść realne korzyści mieszkańcom obszarów wiejskich i górskich.

Source: https://baotintuc.vn/thoi-su/quy-dinh-ro-co-che-phoi-hop-khi-tich-hop-cac-chuong-trinh-muc-tieu-quoc-gia-de-tranh-chong-cheo-20251205090258204.htm