การอนุรักษ์ภาษาและการเขียนของชนกลุ่มน้อยในกาเมา

GD&TĐ - จังหวัดก่าเมาประกอบด้วยกลุ่มชาติพันธุ์ส่วนน้อยเกือบ 32,500 ครัวเรือน โดยมีประชากรเกือบ 139,000 คน โดยกลุ่มชาติพันธุ์เขมรเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุด โดยมีครัวเรือนเกือบ 27,000 ครัวเรือน และมีประชากรมากกว่า 116,600 คน

เปิดชั้นเรียนภาษาชาติพันธุ์

ทุกฤดูร้อน กรมชนกลุ่มน้อยและศาสนาของจังหวัด ก่าเมา จะประสานงานกับหน่วยงานและท้องถิ่นต่างๆ ในจังหวัดเพื่อจัดชั้นเรียนภาษาเขมรและภาษาจีนให้กับเด็กกลุ่มน้อยตามเจดีย์ ศาลาวัด โรงเรียน และบ้านที่ชนกลุ่มน้อยจำนวนมากอาศัยอยู่

เพื่อสอนและเรียนรู้ภาษาชาติพันธุ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ หน่วยงานจะประสานงานอย่างใกล้ชิดกับกรมการศึกษาและการฝึกอบรมในการประมาณต้นทุน เตรียมเนื้อหา โปรแกรม เอกสาร และเงื่อนไขอื่นๆ ที่จำเป็นเพื่อจัดชั้นเรียนการฝึกอบรมและปรับปรุงทักษะการสอนสำหรับครูสอนภาษาชาติพันธุ์

นอกจากนี้ ทางจังหวัดยังจัดสรรงบประมาณสำหรับครูและจุดสอนอักษรเขมรและจีนตามระเบียบข้อบังคับ พร้อมกันนี้ยังสนับสนุนหนังสือเรียนและเครื่องมือการเรียนรู้สำหรับนักเรียนที่เรียนอักษรเขมรในช่วงฤดูร้อนอีกด้วย

ชั้นเรียนภาษาเขมรที่เมืองก่าเมา

ทุกปี ทางจังหวัดได้จัดสรรงบประมาณกว่า 1 พันล้านดอง เพื่อบำรุงรักษาและจัดชั้นเรียนสอนอักษรเขมรและจีนประมาณ 100 ชั้นเรียน โดยมีนักเรียนที่เป็นเด็กชนกลุ่มน้อยเข้าร่วมมากกว่า 3,000 คน นโยบายนี้มีความสำคัญทางมนุษยธรรมอย่างยิ่งยวด มีส่วนช่วยอนุรักษ์และส่งเสริมอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาติ และเสริมสร้างความสามัคคีในหมู่ชุมชนชาติพันธุ์ต่างๆ ในจังหวัด

“นอกจากนี้ ยังมีการมอบรางวัลให้แก่บุคคลที่มีผลงานโดดเด่นในการระดมและสอนอักษรเขมรและจีนเป็นประจำและทันท่วงที” นายหยุน กง เทียว หัวหน้าแผนกกิจการชาติพันธุ์ กรมกิจการชาติพันธุ์และศาสนา จังหวัดก่าเมา กล่าว

เจดีย์เซรีเมงคอล (Rach Giong Pagoda) ตั้งอยู่ในหมู่บ้านเดืองเดา ตำบลโห่ทิกกี สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2331 และเป็นหนึ่งในเจดีย์โบราณในก่าเมา

สถานที่แห่งนี้ได้รับเลือกให้เป็นสถานที่สอนภาษาเขมรให้กับเด็ก ๆ ในช่วงฤดูร้อนมาเป็นเวลาหลายปี คุณทาช เตื่อง หนึ่งในครูผู้สอนสามท่านประจำวัด กล่าวว่า เขามีประสบการณ์สอนภาษาเขมรให้กับเด็ก ๆ ของเขามากว่า 20 ปี และรักงานนี้มาก

“จุดประสงค์หลักของฉันในการสอนคือการช่วยให้เด็กเขมรเรียนรู้ภาษาแม่ของพวกเขาและรักษาเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาวเขมร” คุณทาช เตื่อง กล่าว

พระอาจารย์เล เทียน ตรี ชี้แนะนักเรียนเขียนภาษาเขมร

“ในช่วงแรกๆ ของการเรียนรู้ภาษา เด็กๆ ยังคงสับสนและมักออกเสียงคำผิด ผมจึงต้องสอนแต่ละประโยคและคำอย่างอดทน นอกจากเวลาเรียนแล้ว ผมยังสนับสนุนให้ผู้ปกครองสอนและสื่อสารกับลูกๆ ที่บ้านด้วยภาษาแม่เป็นประจำ เพื่อช่วยให้พวกเขาพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว” พระเล เทียน ตรี ผู้สอนการรู้หนังสือที่วัดโมนีวองซา บ่อผาราม (เลียน ฮวา ตู) เขตอันเซวียน กล่าว

การตระหนักรู้ในการเรียนรู้อักษรประจำชาติ

พระเดือง กวน เจ้าอาวาสวัดคอมฟีร์สกอร์เปรกจรู (วัดเซี่ยม กัน) เขตเฮียบ แถ่ง กล่าวว่า การสอนภาษาเขมรในฤดูร้อนได้กลายเป็นประเพณีประจำปี ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากชาวพุทธ และเด็กๆ ในหมู่บ้านก็ตั้งใจเรียนกันอย่างกระตือรือร้น ภายในวัดมีต้นไม้มากมายและมีพื้นที่กว้างขวาง จึงสะดวกต่อการเปิดสอนภาษาเขมร กิจกรรมนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยให้เด็กๆ เรียนรู้การอ่านและเขียนภาษาเขมร และอนุรักษ์เอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาติ

พระสงฆ์เลเทียนจี ขึ้นโพเดียม

ชนกลุ่มน้อยส่วนใหญ่ในจังหวัดก่าเมามีความสนใจอย่างมากในการอนุรักษ์ภาษาและการเขียน จึงส่งลูกหลานไปเรียนภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ของตนอย่างกระตือรือร้น ฮู่ ฟอง ดง จากตำบลโฮ่ ทิ กี ในจังหวัดก่าเมา กล่าวว่า เขามักจะไปเรียนภาษาเขมรทุกฤดูร้อน เขาชอบเรียนภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์และศึกษาค้นคว้าอย่างจริงจังเพื่อร่วมอนุรักษ์อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ของตน

“ตอนแรกการเรียนอ่านรู้สึกแปลกและยาก แต่ผ่านไปไม่กี่สัปดาห์ ฉันก็เริ่มชิน คุณครูและพระสงฆ์ให้ความกระตือรือร้นและสอนด้วยวิธีการที่เข้าใจง่าย ฉันจึงเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว ตอนนี้ฉันอ่านและพูดประโยคพื้นฐานในการสื่อสารได้บ้างแล้ว ฤดูร้อนหน้า ฉันจะไปโรงเรียนต่อไปเพื่อให้สามารถพูดและเขียนภาษาเขมรได้อย่างคล่องแคล่ว” เฟืองดงเล่า

คุณซอน ทิ เฟ ชาวบ้านตำบลเฟื้อกลอง กล่าวว่า เมื่อฤดูร้อนที่ผ่านมา เธอได้ส่งหลานสองคนไปเรียนอ่านเขียนที่วัดโมนีเซเรย์ โสภณ คอสดอน (วัดโค ดอน) ในตำบลนี้ หลังจากจบหลักสูตร หลานๆ ของเธอสามารถอ่านและเขียนประโยคและคำศัพท์ภาษาเขมรพื้นฐานได้บ้าง

“ในฐานะคนเชื้อชาติเดียวกัน ฉันต้องรู้จักภาษาของตัวเอง ในชีวิตประจำวัน ฉันมักจะสื่อสารกับลูกๆ และหลานๆ ในภาษาของพวกเขา เพื่อให้พวกเขาตระหนักถึงความจำเป็นในการอนุรักษ์ภาษาแม่ของพวกเขา ฤดูร้อนหน้า ฉันจะส่งลูกๆ ไปโรงเรียนต่อไปจนกว่าพวกเขาจะรู้จักภาษาของตัวเองดี” คุณเฟกล่าว

ชั้นเรียนเขมรที่เจดีย์ Rach Giong, Ca Mau

แม้ว่าการสอนภาษาเขมรในช่วงฤดูร้อนมักจะใช้เวลาเพียง 2 เดือน แต่จะช่วยให้เด็กๆ ค่อยๆ คุ้นเคยกับน้ำเสียง การเขียน และการออกเสียงของภาษาเขมร เด็กๆ ที่ตั้งใจเรียนและสื่อสารกับครอบครัวเป็นภาษาเขมรที่บ้านอย่างสม่ำเสมอจะมีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว

ที่นี่พระภิกษุและคุณครูไม่เพียงแต่สอนเด็กๆ อ่านและเขียนเท่านั้น แต่ยังสอนประเพณีและวัฒนธรรมดั้งเดิมของกลุ่มชาติพันธุ์ของพวกเขา สอนมารยาท เคารพปู่ย่าตายายและพ่อแม่ สอนให้พวกเขารักสามัคคี และช่วยเหลือกันเพื่อก้าวหน้าไปพร้อมกับพี่น้องและเพื่อนๆ” นายทาช เตื่อง ครูประจำวัดราชจิอง กล่าว

ที่มา: https://giaoducthoidai.vn/giu-gin-tieng-noi-chu-viet-dong-bao-dan-toc-thieu-so-o-ca-mau-post759529.html