Proaktywna reakcja na rekordowe upały

W ostatnich tygodniach w niektórych częściach Azji Południowo-Wschodniej odnotowano rekordowe upały. W niektórych częściach Tajlandii, Singapuru, Mjanmy, Laosu, Kambodży i Wietnamu temperatury regularnie utrzymują się na poziomie ponad 40 stopni Celsjusza przez niezwykle długi czas.

Pod koniec kwietnia Tajlandia odnotowała najgorętszy dzień w historii, z temperaturami sięgającymi 45,4 stopnia Celsjusza. Rzeczywista temperatura odczuwalna przekraczała 46 stopni Celsjusza – poziom uważany za ekstremalny i zagrażający życiu każdego, nawet osób przyzwyczajonych do upałów i wysokiej wilgotności – przez 20 dni w kwietniu i co najmniej 10 dni w maju. Mjanma również doświadczyła 12 dni ekstremalnych upałów w kwietniu, aż tajfun Mocha przyniósł deszcz, który schłodził atmosferę, ale poważnie zdewastował kraj. Upały nadal nawiedzały Mjanmę, gdy 31 maja w mieście Hkamti na zachodzie kraju odnotowano temperaturę 42,3 stopnia Celsjusza, najwyższą od 58 lat, a w mieście Myitkyina na północy również odnotowano temperaturę 41,8 stopnia Celsjusza, najwyższą od 57 lat.

Singapurczycy doświadczyli również najgorętszego dnia od 40 lat, kiedy 13 maja temperatura osiągnęła 37 stopni Celsjusza, co było najwyższą wartością od kwietnia 1983 roku. W Laosie przez dwa kolejne dni w maju odnotowano rekordową temperaturę 43,5 stopnia Celsjusza. W kwietniu i maju tego roku długotrwałe fale upałów wystąpiły również w Kambodży i Malezji.

W Wietnamie, według danych klimatologa Maximiliano Herrery, na początku maja odnotowano również rekordową temperaturę 44,2 stopnia Celsjusza. 1 czerwca Wietnam doświadczył najgorętszego czerwcowego dnia w historii, z temperaturą 43,8 stopnia Celsjusza.

Ludzie korzystają z parasoli, aby się osłonić, spacerując ulicą w Bangkoku w Tajlandii, 20 kwietnia. Zdjęcie: AFP/TTXVN

Dane z unijnego programu monitorowania zmian klimatu Copernicus pokazują również, że od początku kwietnia do końca maja w sześciu krajach Azji Południowo-Wschodniej odnotowywano temperatury rzędu 40 stopni Celsjusza dziennie – powyżej progu temperatur uznawanego za niebezpieczny, zwłaszcza dla osób z chorobami współistniejącymi lub tych, które nie są jeszcze przystosowane do ekstremalnych upałów. Organizacja World Weather Attribution (WWA) stwierdziła również, że kwietniowa fala upałów w Azji Południowo-Wschodniej była zjawiskiem występującym raz na 200 lat, które było „prawie niemożliwe” bez antropogenicznych zmian klimatu.

Naukowcy twierdzą, że globalne ocieplenie sprawia, że wzorce pogodowe stają się bardziej nieprzewidywalne. Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) Organizacji Narodów Zjednoczonych ostrzega, że wzrost temperatury Ziemi zwiększy jednocześnie wiele zagrożeń. Upały w Azji Południowo-Wschodniej stały się ostatnio bardziej niebezpieczne ze względu na wysoką wilgotność, która utrudnia organizmowi ochłodzenie się, powodując objawy takie jak udar cieplny i wyczerpanie, które mogą zagrażać życiu, szczególnie osobom z chorobami serca, nerek, cukrzycą i kobietom w ciąży. Upały bezpośrednio wpływają w szczególności na pracowników pracujących na zewnątrz i pracowników nieformalnych. Według raportu Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) z 2018 roku, ponad 60% pracowników w Azji Południowo-Wschodniej pracuje w sektorze nieformalnym. W samej Kambodży i Mjanmie odsetek ten sięga 80%. Upały nie tylko wpływają na zdrowie ludzi, ale także zagrażają środowisku i i tak już niepewnym źródłom utrzymania osób najbardziej narażonych, powodując susze, niszcząc uprawy, przyczyniając się do pożarów, pożarów lasów oraz niszcząc infrastrukturę i drogi. Nie ogłoszono jednak dokładnej liczby zgonów spowodowanych falami upałów.

Długotrwałe, ekstremalne upały stanowiły wyzwanie dla zapewnienia dostaw energii elektrycznej w krajach Azji Południowo-Wschodniej. Niektóre kraje musiały proaktywnie wdrożyć cykliczne przerwy w dostawie prądu lub ograniczyć dostawy energii elektrycznej do produkcji, aby zapewnić dostawy energii elektrycznej.

W Tajlandii wysokie temperatury zwiększyły zapotrzebowanie na energię elektryczną, stawiając system energetyczny w stan gotowości. Tajska Komisja Regulacji Energetyki (ERC) poinformowała, że ekstremalne upały spowodowały, że zapotrzebowanie na energię elektryczną w kraju osiągnęło prawie 35 000 MW w ciągu zaledwie jednego dnia. To rekordowe zużycie energii elektrycznej w sezonie letnim i o 6% wyższe niż w tym samym okresie w 2022 roku. W niektórych miejscowościach Tajlandii doszło do rozległych awarii sieci z powodu lokalnych przeciążeń. Tajska Komisja Regulacji Energetyki poinformowała, że podejmie odpowiednie środki, jeśli zapotrzebowanie na energię elektryczną w Tajlandii przekroczy 35 000 MW.

Tymczasem rosnące zapotrzebowanie na wodę doprowadziło do utrzymującego się niedoboru wody w Kambodży. Ministerstwo Zasobów Wodnych i Meteorologii ostrzega, że upały będą się utrzymywać, a opady deszczu będą niższe niż w 2022 roku, ponieważ na pogodę wpływa zjawisko El Niño. Ministerstwo dodało, że w tym roku spodziewane są opady deszczu w Kambodży „o 20-30% niższe niż średnia od wielu lat”, co oznacza powrót suszy.

W obliczu zagrożenia życia, władze Tajlandii zalecają mieszkańcom pozostanie w domach, picie wystarczającej ilości wody, noszenie jasnych ubrań i unikanie spożywania niektórych produktów spożywczych, które mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie w czasie upałów. Władze Singapuru złagodziły również przepisy dotyczące mundurków szkolnych, aby dostosować je do panujących w tym kraju upałów. W Malezji rząd wprowadził szereg środków mających na celu zminimalizowanie skutków przedłużających się upałów, w tym zasiewanie chmur, budowę 101 odwiertów w celu obsługi obszarów o ograniczonym dostępie do wody, tymczasowe zawieszenie zajęć na świeżym powietrzu w szkołach oraz zapewnienie bezpłatnej wody pitnej.

Pomimo szybkich działań podejmowanych przez kraje, globalne ocieplenie, które uważa się za przyczynę częstszych fal upałów, pogarsza niekorzystne wzorce pogodowe, chyba że rządy podejmą drastyczne działania w celu odwrócenia tego trendu. Eksperci twierdzą, że kraje Azji Południowo-Wschodniej, jedne z najbardziej narażonych na zmiany klimatu, muszą działać bardziej proaktywnie w zakresie adaptacji i ulepszania swoich możliwości prognozowania, aby móc działać wcześnie i uniknąć maksymalnych szkód spowodowanych falami upałów, które są uważane za „ciche zagrożenie”. Chaya Vaddhanaphuti, wykładowca na Wydziale Geografii Uniwersytetu Chiang Mai w Tajlandii, stwierdziła, że istnieje potrzeba „międzynarodowego planu, który mógłby chronić bardziej wrażliwe grupy ludności przed rosnącym ryzykiem związanym ze zmianami klimatu oraz proaktywnych działań zapobiegających potencjalnym problemom zdrowotnym”.

Według gazety VNA/Tin Tuc

Link źródłowy