ไม่ว่าจะฝนตกหรือแดดออก ดอกพีชก็ยังคงบานเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิ

(หนังสือพิมพ์ดานตรี) - เมื่อปีใกล้จะสิ้นสุดลง ผู้คนต่างเร่งรีบและอ่อนโยนมากขึ้น ไม่ว่าจะเศร้าหรือสุข อีกปีหนึ่งก็กำลังจะผ่านไปแล้ว ขอให้เราเก็บความเศร้าโศก ความสูญเสีย ความขมขื่น ความล้มเหลว และความยากลำบากไว้เบื้องหลัง และส่งมันไปสู่อดีต

วันหนึ่งในช่วงปลายปี เพื่อนสนิทของฉันโทรมาถามว่าฉันจะไปเที่ยวช่วงตรุษจีนเมื่อไหร่ แล้วเราก็เลยนัดเจอกัน เธอบอกอย่างมีความสุขว่าปีนี้เธอซื้อบ้านได้ มีลูกสาวคนใหม่ และสอบใบขับขี่ผ่านแล้ว

จากนั้นคุณถามฉันว่า "บอกฉันหน่อยสิ ปีที่ผ่านมาคุณได้อะไรบ้าง?" คำถามของคุณทำให้ฉันพูดไม่ออกไปชั่วขณะ ปีหนึ่งผ่านไปแล้ว ฉันได้อะไรมาบ้างกันแน่?

ปีที่แล้ว สามีของฉันตัดสินใจเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองตอนอายุ 40 ปี หลังจากทำงานให้กับคนอื่นมาหลายปี การเริ่มต้นทุกอย่างย่อมเต็มไปด้วยความยากลำบาก การต่อสู้ และความกังวลที่บั่นทอนทั้งกำลังใจและเงินทอง โชคดีที่ทุกอย่างค่อยๆ เข้าที่เข้าทางแล้ว แม้ว่าจะยังไม่เป็นไปอย่างที่เราหวังไว้ก็ตาม

ปีที่แล้ว ครอบครัวของฉันยังต้องเช่าที่อยู่อาศัยอยู่ และเราก็ยังไม่มีเงินมากพอที่จะสร้างบ้านในฝันของเรา ทุกเดือนเมื่อฉันได้รับเงินเดือน ฉันก็ยังต้องมานั่งคำนวณค่าใช้จ่ายทั้งหมด เช่น ค่าเช่า ค่าสาธารณูปโภค ค่าเล่าเรียนของลูกๆ และเงินออม...

Thời tiết dù nắng hay mưa, hoa đào vẫn nở khi mùa xuân về - 1 — ไม่ว่าอากาศจะแดดจัดหรือฝนตก เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึง ดอกพีชก็ยังคงบานสะพรั่ง (ภาพประกอบ: Pinterest)

หนึ่งปีผ่านไปแล้ว และเมื่อมองย้อนกลับไป ฉันก็ตระหนักว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยจริงๆ งานของฉันยังเหมือนเดิม ความสัมพันธ์ก็ยังเหมือนเดิม ถ้าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงก็คือ ฉันแค่แก่ขึ้นอีกหนึ่งปีเท่านั้นเอง

ฉันโตพอที่จะฟังสิ่งที่หัวใจปรารถนาอย่างใจเย็นแล้ว โตพอที่จะไม่หน้าแดงและโต้เถียงเรื่องความคิดเห็นที่แตกต่างกันอีกต่อไป โตพอที่จะยิ้มอย่างอ่อนโยนเมื่อได้รับคำวิจารณ์ และโตพอที่จะไม่โกรธหรือแข่งขันเมื่อมีคนกล่าวหาฉันอย่างไม่เป็นธรรม

ปีที่ผ่านมาเต็มไปด้วยความสุข ความเศร้า ความวิตกกังวล และความกังวลใจ แต่หลังจากทั้งหมดนั้น ฉันก็เห็นความรักอยู่ทุกหนทุกแห่ง ความรักจากพ่อแม่ พี่น้อง ครอบครัว เพื่อนฝูง และแม้แต่คนแปลกหน้า

แม้แต่การอัปเดตสถานะเศร้าๆ บนโซเชียลมีเดียที่ดูเหมือนจะไม่มีเหตุผล ก็ยังได้รับข้อความให้กำลังใจและเห็นอกเห็นใจมากมาย แค่นั้นก็ทำให้ฉันรู้ว่าเราไม่ได้เมินเฉยต่อกัน แม้ว่าทุกคนจะวุ่นวายกับความกังวลและชีวิตที่ยุ่งเหยิงก็ตาม

เมื่อไม่กี่วันก่อน เพื่อนคนหนึ่งโพสต์ข้อความเศร้าๆ บนหน้าเพจส่วนตัวว่า "ผมหวังว่าสักวันหนึ่งผมจะตื่นขึ้นมาแล้วย้อนเวลากลับไปในวัยเด็กได้ ตอนที่พ่อยังหนุ่มและผมของแม่ยังดำอยู่ การรวมญาติอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาเหล่านั้น ตอนนี้เหลือเพียงแค่ความทรงจำแล้ว" พ่อของเขาเพิ่งเสียชีวิตไปไม่นาน ทำให้ฤดูหนาวนั้นยิ่งหนาวเย็นลงไปอีก

ฉันนึกภาพออกว่าในฤดูใบไม้ผลิปีนี้ ขณะที่ครอบครัวต่างๆ มารวมตัวกันเพื่อต้อนรับปีใหม่ คุณคงคิดถึงพ่อของคุณมาก การเป็นเด็กกำพร้าไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็เป็นเรื่องที่อันตรายและเจ็บปวดเสมอ และมันอาจทำให้โลกดูเหมือนไร้ซึ่งแสงสว่าง

การได้เห็นความสูญเสียของผู้อื่นทำให้เรารู้ว่า สิ่งที่น่ากลัวที่สุดในโลกนี้ไม่ใช่การขาดแคลนเงินทอง ไม่ใช่การหลอกลวงหรือการทรยศหักหลัง แต่เป็นการสูญเสียคนที่เรารัก ความสูญเสียที่แม้เวลาจะผ่านไปและสิ่งต่างๆ อาจจางหายไป ก็ไม่อาจกลับคืนสู่สภาพเดิมได้อย่างสมบูรณ์

แต่ละคนมีเส้นทางชีวิตของตัวเอง มีทางเลือกในชีวิตของตัวเอง เช่นเดียวกับคนอื่นๆ ฉันก็มีทั้งความสุขและความเศร้า มีบางช่วงที่อารมณ์ของฉันเบิกบานและไร้กังวล เหมือนก้อนเมฆที่ลอยล่องไป แล้วก็มีบางวันที่ความวิตกกังวลและความกลัวเข้าครอบงำฉัน จนทำให้หัวใจฉันหนักอึ้งราวกับถูกถ่วงด้วยก้อนหิน

หลังจากร้องไห้จนสุดแรงแล้ว คุณต้องปลอบโยนตัวเอง จำไว้ว่าทุกคนล้วนเคยประสบทั้งความสุขและความทุกข์ เพียงแต่เรามักจะจดจ่ออยู่กับความเศร้ามากเกินไปจนลืมช่วงเวลาแห่งความสุขและความเบิกบานไป

และฉันก็ตระหนักว่าความยากลำบากในชีวิตทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้นเล็กน้อย ความล้มเหลวในชีวิตสอนให้ฉันระมัดระวังในทุกย่างก้าว แม้ว่าบางครั้งมันจะทำให้ฉันลังเลก็ตาม

ชีวิตไม่ได้เรียบง่ายเสมอไป แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาที่ยากเกินกว่าจะเอาชนะได้เช่นกัน สิ่งที่เราต้องทำคือรักษาความสงบ ใช้ชีวิต รัก และยืนหยัดอย่างเข้มแข็งฝ่าฟันช่วงเวลาที่ยากลำบาก

บางครั้ง เรายังคงปรารถนาว่า "เวลาจะย้อนกลับไปได้" เพื่อที่เราจะได้แก้ไขความผิดพลาดของเรา เพื่อที่เราจะได้ไม่ทำร้ายคนที่เรารัก และเพื่อที่เราจะได้ให้อภัยความผิดพลาดของผู้อื่นได้มากขึ้น เราปรารถนาที่จะรู้ว่าบางสิ่งในชีวิตเป็นเพียงแค่ความปรารถนาเท่านั้น เพื่อที่เราจะได้ระมัดระวังมากขึ้นแม้กระทั่งในความรักและความเกลียดชังของเรา

วันเวลาผ่านไป เดือนและปีไหลผ่านไปอย่างไม่สิ้นสุด ปีหนึ่งตามมาด้วยอีกปี ฤดูหนาวผ่านพ้นไปและฤดูใบไม้ผลิเข้ามาแทนที่ มันเป็นวัฏจักรที่วนซ้ำไปเรื่อยๆ แต่ในตอนสิ้นปีแต่ละปีก็มักจะมีความรู้สึกโหยหาและคาดหวังอยู่เสมอ

ความสุขที่ยากจะบรรยายจะท่วมท้นคุณเมื่อได้ยินเพลงฤดูใบไม้ผลิ เมื่อได้ดูโฆษณาที่แสดงถึงการรวมญาติ เมื่อได้ยินคนถามกันว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านช่วงตรุษจีน...

เมื่อปีใกล้จะสิ้นสุดลง ผู้คนต่างเร่งรีบและอ่อนโยนมากขึ้น ไม่ว่าจะเศร้าหรือสุข อีกปีหนึ่งก็กำลังจะผ่านไปแล้ว ปล่อยวางความขุ่นเคือง ความสูญเสียอันขมขื่น ความล้มเหลวที่ยากลำบาก ทิ้งมันไว้เบื้องหลังและนำมันไปสู่อดีต

ฉันหวังว่าพวกเราแต่ละคนจะมีแป้นพิมพ์อยู่ในหัว สิ่งที่เราอยากลืม สิ่งที่เราไม่อยากจำ สามารถลบออกได้ทั้งหมดด้วยการกดปุ่ม "ลบ" เพียงครั้งเดียว โดยไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้เลย มันคงจะวิเศษมาก

แต่ยังไงก็ตาม ปีใหม่ก็ใกล้เข้ามาแล้ว การหวนมองอดีตเป็นวิธีหนึ่งที่จะจุดประกายความหวังและศรัทธาในวันพรุ่งนี้ ไม่ว่าอากาศจะแดดจัดหรือฝนตก อบอุ่นหรือหนาวเย็น ฤดูใบไม้ผลิก็มาถึงและดอกพีชก็ยังคงเบ่งบาน ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะจมอยู่กับอดีตและเสียใจกับสิ่งที่แก้ไขไม่ได้แล้ว

สำหรับปีใหม่นี้ ฉันไม่ได้ปรารถนาอะไรที่ยิ่งใหญ่ เพียงแค่ขอให้มีสันติสุขและความสงบสุขสำหรับตัวฉันเอง คนที่ฉันรัก และทุกคนรอบข้าง วันใหม่ ปีใหม่ – ไม่มีเหตุผลที่จะต้องยึดติดกับอดีต

เอาล่ะ เรามาเตรียมตัวต้อนรับปีใหม่กันเถอะ

ส่วน "เรื่องราวของฉัน" บันทึกเรื่องราวจากชีวิตคู่และความรัก ผู้อ่านที่มีเรื่องราวอยากแบ่งปันสามารถส่งมาที่รายการได้ทางอีเมล: dantri@dantri.com.vn เรื่องราวของคุณอาจได้รับการแก้ไขหากจำเป็น ขอบคุณค่ะ

[โฆษณา_2]
ที่มา: https://dantri.com.vn/tinh-yeu-gioi-tinh/thoi-tiet-du-nang-hay-mua-hoa-dao-van-no-khi-mua-xuan-ve-20250125002411276.htm